Yaşlılık Şiiri - Kemal Müftüoğlu

birkaç yıldır otobüste tirende
yaşlılarda yer veriyorlar bana
ayakta yolculuk çok zor olsa da
yardım yine dokunuyor insana.

kimi amca diyor kimisi dayı
haklılar, yaş çoğuyla açmış arayı
bazen abi diyende çıkıyor gerçi
onlar biraz olsun moral kaynağı

yaşlanınca beden karakış ayaz
gençler bilmezler ruh her zaman yaz
en komiği de ben yaştakiler
sanırlar ki insan hiç ihtiyarlamaz.

uzaktan buyurun diye sesleniyorlar
belli ki kendilerini genç sanıyorlar
henüz gencim desem kimse inanmaz
ruhum bu çağrıyla mutmain olmaz.

bir süre bu derman beni götürür
yorgun bedenim ayakta durur
yoksa bu ilgiyle kim mutlu olmaz
kim rahat koltuğa hemen oturmaz.