Yaşlılık Şiiri - Murat Soylu

Yaşlılık üstüme çöktükçe çöktü,
Ağustos ayında üşüyorum ben.
Saçımı ağarttı, belimi büktü,
Odanın içinde düşüyorum ben.

Ehli takva olup hemde zahitken,
Aklı selim, her olaya vakıfken,
Arzulara gem vurmaya sahipken,
Perişan halime şaşıyorum ben.

Fani dünya benden usandı gayrı,
Emelin arzunun olmadı hayrı,
Evladı iyalden düşmüşüm ayrı,
Sonsuzluğa doğru koşuyorum ben.

Soyluca bir ömrü harcadım boşa,
Şimdi yürüyorum hep düşe düşe,
Her dert gelir imiş bu garip başa,
Artık hülyalarda yaşıyorum ben.