Yaşlılık Şiiri - Murat Çakmak

Geldiği gibi giden bir neşe
Çöpçüler süpürmüş sokakları
Pencenin önünde güvercin artıkları
Boş bakar gözler dökülmüş yaprakları

Eskiden neydin be koca çınar
İhtişam sendeydi gövden ağır
Serpilmiş kollar içinde yok kahır
Şimdi sonunu beklersin ağır ağır

Kim gelecek dersin bu gün sormaya
Evlat çoluk çocuk hepsi bir yanda
Yatak sana bakar sen yatağa
Kaldırmıyor vücut dayanmaz daha

Huzurlu bir ortam sıcak yemek
Yeterli birazcık ekmek
Ne yarar altın olsa bu tuttuğum değnek
Alsam dünyalıkları neyime gerek

Çapaklanmış gözler bakar durur
Buruşmuş yüzün dudaklar kurur
Ölümü yakın hisseder bekler durur
Huzurun aynasına bakar durur

İhtiyar derler ona nasılsın dede
Ömür nasıl geçti anlat bizlere
Tebessüm düştü biran gözlere
Dünya imtihan bizlere

Ömrünü zay etme boş heveslere
Ölümü hatırla bak kabirlere
Yıllar geçer uzun sanarsın
Unutma murat sende yaşlanırsın