Yığılıp kalırsın olduğun yerde
Yakını uzatır yorar, yaşlılık.
Gözler buğulanır çekilir perde
Dertlerin harcında karar yaşlılık.
Bir inilti çöker derin mi derin
Koskoca dünyada daralır yerin
Tepeden tırnağa bastırır harın
Her yerini alev sarar yaşlılık.
Oğlun, kızın, sözün dinlemez olur
Lüzumsuz ne varsa hep seni bulur
Her şeyi atarsın içinde kalır
Keder yumağını da, tarar yaşlılık.
Vakit, saat gelir gözler süzülür
İliğin boşalır tenin büzülür
Daha sen ölmeden kabrin kazılır
Seni tam ikiye yarar yaşlılık.
Lâ yüseldir artık amelden düşten
Âlemdeki tenevvürden teşvişten
Mazeret mi: Nuh’um, geçti iş işten
İçteki defteri dürer yaşlılık
Kayıt Tarihi : 10.4.2013 12:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuh Comba](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/10/yaslilik-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!