Günlerimiz aylarımızı unuttururken,
Aylarımız yıllarımızla dost olmuştu.
Bir saat ki dakika ve saniye yoktu.
Son bir nefes vardı, ona kurulmuştuk.
Bahtiyardık, kendimizce çok genctik.
İlk önceleri ayaklarımızdan vurulduk.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
