Günlerimiz aylarımızı unuttururken,
Aylarımız yıllarımızla dost olmuştu.
Bir saat ki dakika ve saniye yoktu.
Son bir nefes vardı, ona kurulmuştuk.
Bahtiyardık, kendimizce çok genctik.
İlk önceleri ayaklarımızdan vurulduk.
Hastalık mı desem, hastalık değildi.
Korkumuz, ne bir düş ne de hayaldi.
Hayatın sonunu açılırken mendiller,
Güle güle sana, demeden sevenler,
Son bir sözümüz olmalıydı hakka,
Sana emanettir sevilen tüm dostlar.
Kayıt Tarihi : 4.5.2012 23:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/04/yaslilik-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!