Yaşlılık Şiiri - Bekir Sami Ünsal

YAŞLILIK

Merdiveni zor inerek çıkarsın
Dost unuttu diye canın sıkarsın
Gelen yok mu? Diye yola bakarsın
Vel hâsılı yaman olur yaşlılık

Her bir söze alınıp ta kızarsın
Bir kâğıda hallerini yazarsın
Ağrılarla doktor doktor gezersin
Vel hâsılı yaman olur yaşlılık

Bir köşede unutulup gidersin
İstersin ki her şey önüne gelsin
Evlatların istemeden su versin
Vel hâsılı yaman olur yaşlılık

Simsiyah saçların, bembeyaz olur
Zihin geçmişlerde takılır kalır
Akranların birer birer kaybolur
Vel hâsılı yaman olur yaşlılık

Kırışır yüzlerin bükülür belin
Gayri hiçbir şeye uzanmaz elin
Sanırsın kalmamış tutacak dalın
Vel hâsılı yaman olur yaşlılık

Gün olur ki unutursun adını
Alamazsın hiçbir şeyin tadını
Zaman hançer olur, ölümse kını
Vel hâsılı yaman olur yaşlılık

Haksöyler ‘im iman dileğim benim
Yaşlansam da âbid kalsın bedenim
Eksilmesin daim, gelip gidenim
Vel hâsılı yaman olur yaşlılık