Taşımaz ayaklar düz bile yokuş
Yaşlılık kapıyı çaldığı zaman
Teninde çizgiler hep nakış nakış
Yaşlılık kapıyı çaldığı zaman
Pişmanlık duyarsın her geçen güne
Dönmek istesende dönülmez dün'e
Hesaplamak zordur acımaz sene
Yaşlılık kapıyı çaldığı zaman
Yıllar öcesine özlem duyarsın
Geçen günü gözün yaşlı sayarsın
İki lokma yesen bile doyarsın
Yaşlılık kapıyı çaldığı zaman
Sular boğazına takılır gitmez
Her gün bir hastalık tükenmez bitmez
Pişmanlık duysanda artık farketmez
Yaşlılık kapıyı çaldığı zaman
Ne oğulların kalır Ne de kızların
Hasret ile geçer bütün yazların
Silinir yollardan ayak izlerin
Yaşlılık kapıyı çaldığı zaman
Akranlar kaybolur peşi peşine
Ağrılar saplanır çıkmaz döşüne
Kimse kalmaz baksan yanı başına
Yaşlılık kapıyı çaldığı zaman
Kayıt Tarihi : 27.1.2009 16:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)