Yaşlı insanları şimdi daha iyi anlıyorum,neden gençlik adına bu kadar uzaktan ve sırıtarak konuştuklarını,bütün ama bütün duyguları doruklarda yaşadıkları,hayaller içinde ilerleyen her dakika ne kadar yakındaydı kim bilir.Şu an olduğu gibi basit gelmeyen sabahlar bitmek bilmeyen uykusuz geceler,bitmek derken,büyümek yükselmek,yeşermek kadar gerçekçi,yalın hikayeler.Hiç bitmeyen şu tattığınız zevkler,korkular, alışkanlıklara dönüştükçe ateşinden değil ama ,dumanından etkilenen şu yaşlılık,anlatarak hissedemeyen biraz daha geç doğmak isteyen insanlar...(YkslNl)
Yüksel ÖnalKayıt Tarihi : 5.5.2017 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
.
![Yüksel Önal](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/05/yaslilar-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!