Kaç olursa olsun yaşları
Yaşlıdır yalnız insanlar
Bir deprem alır götürür sevdiklerini
Yahut bir trafik kazası
Kaybolur gençlik yılları
Kaybolur, kahrolur, zehrolur
Ölmüş olmayı diler yalnız insanlar
Çünkü
Ne hayattadırlar ne ölü
Sevdikleri bir defa ölür,
Onlar Allah'ın her günü...
Yaşlıdır yalnız insanlar
Çerçevelerde resimler çürür
Sanmazlar ki zaten dökülen yaşları
Göçüp gidenleri geri döndürür
Hayat... Ölümün ikiz kardeşi…
Bir bir söndürür
Ufka yakılan tüm kandilleri
Onlarınsa
Soğukta tutuktur dilleri
Usulca yumulur karanlıkta gözleri
Yaşlıdır
Yalnız insanlar
Kayıt Tarihi : 17.10.2010 17:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aydın Gençalp](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/17/yaslidir-yalniz-insanlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!