Yaşlı Yumurtacı, kıssa Şiiri - Mehmet Şahan

Kıssa YAŞLI YUMURTACI

İhtiyaçlı bir yaşlı yumurta satıyordu,
Allah ne verdi ise rızkına katıyordu!

Arabalı bir zengin yanaşır ihtiyara,
Öyle sesli sorar ki sanki atıyor nara!

Söyle der; ihtiyar, yumurtalar kaç para?
Yaşlı adam yavaşça, “Bir tanesi bir lira!”

Gururu göze perde, yüze yansır kibiri!
Zenginlik var ya serde, satın alır Kebir’i!

İhtiyara şart koşar, “on taneyi beşten ver,”
“Beni fazla bekletme, kararını baştan ver!”

Çaresizdir ihtiyar sessizce boyun büker,
Teklifi kabul eder, gözyaşın gizli döker!

Yanındaki bayana ima etti gururla,
Çaresize zulmedip kazandığı onurla!

Arabaya atlayıp restoranda durdular,
Görevliler zenginin masasını kurdular!

Komutan edasıyla yenildi tüm yemekler,
Faturaya yansıdı tek, tek bütün emekler!

İndirim istemedi, maraza çıkarmadı;
Ödedi tamamını, yalvarıp yakarmadı!

Asıl mesele şu ki, yumurtacı sefildi;
Ona yapılan yardıma Yaratanı kefildi!

Pîr-i Fâni cevap ver; o/nurlu hayır işi,
Yapılanı görmez mi, Hakk’a ram olsa kişi!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
06.01.2019 - İSTANBUL