yolculukları hep sevdim
ama bu kez hüzün dökülmüş yollara
her adımda biraz daha yoksunum senden
biraz daha boğuluyor içim
biraz daha titriyor ayaklarım
güneşini yitirmiş dünya gibiyim
perdeleri çekili bir odada hapsolmuş yüreğim
karanlığa yürüyen adımlarımı durduramaz mısın
uzatıp da ellerini, tutup da parmaklarımı
sonsuza dek seninleyim, diyemez misin
diyemez misin, karanlığın karanlığım
mutluluğun mutluluğum, acılarınsa acılarımdır
güneşe dokunmaktan korkmuyorum demiştin
alıp da o güneşi gelemez misin
…
yolculukları hep sevdim
ama bu kez hüzün dökülmüş yollara…
Kayıt Tarihi : 9.10.2008 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!