Yaşlı ve Hasta Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Yaşlı ve hasta bir adam
Gecenin iç titreten ayazında yürüyor
Nereye gidiyor?
Bilinmiyor!
Heybetli ihtiyar,uzunca boylu
Soğuk taşlardaki gölgesine bakarsan
Sanki bir devin oğlu...
Lakin adam yaşlı ve çok hasta
Görünsede ilk bakışta çok sağlam
İçten içe eriyip bitiyordu adam
Ve bu halde yürüyordu adam
Yürürken ansızın durdu,dinledi!
Köpekler uluyordu...
Ceplerini yokladı titreyen elleriyle
Bir gümüş tabaka çıkardı
Soğuktan fersiz yanan sokak lambasına
Sırtını dayadı.
Gözünün feride gitmişti lamba gibi
El yordamı tabakadan bir cigara çıkardı
Çekerek boynunu içine
Kibritle yaktı
İki nefes çekti,öksürdü..!
İçemedi yere attı.
Soğuk iyiden iyiye artmıştı
İhtiyar çok hastaydı ve hastalığı azmıştı
Sendeledi
Yere yıkıldı.
Öylece kıpırdamadan kala kaldı
Uluyan köpekler etrafında birden çoğaldı
Adam hasta ve yaşlı
Düştüğü yer soğuk ve taştı
Başına üşüşen köpekler
Sabırsız ve çok açtı.

04.02.2001/Kahramanmaraş