Hatıralarında geziniyorum
Hayatımdaki sokakların en taşlısı şimdi
Yoksun ya, yorgunluk çukurlara bulaşmış
Tüm şehirdeki yolların
En yaşlısı şimdi.
Bıkmazdı seni taşımaktan kaldırımlar
Gölge yapsın diye önüne akasyalar uzanırdı
Yürüdükçe yanan gece lambaları
Gölgene yapışmış mutlu bir sessizlik
Huzurla çarpan her yüreği ben sanırdı.
Oysa gittin, bıraktın yokluğunu omuzlarıma
İzbe köşelerde arayışlarım süründü
Kapalı kapılara astım gözlerimi
Yaşlı sokaklarda ayak seslerin duyulmadı
Her kapanışında gözlerime ukdelerim indi.
İnanamam sanırım dönersen eğer
Perdelerin ardından gördüğüm hayaline benzetir
Yalan derim, dönmemiştir derim
Saçlarına dokunurum umutsuzca
Koklarım derin derin
Hayal bile olsa burnunun ucundan öperim.
Yoksun bak, geceyi çağırıyor bütün seslenişlerim
Baykuş seslerindeki vahşi tempo
Farelerin son nefeslerindeki korku silinse karanlıklardan
Kibar bir ayak sesi duyulsa
Kuzey yıldızı dese ki “İşte bu O, bu gelen O! ”...
Hatıralarında gezineceğim kader bu, anladım
Hayatımdaki sokakların en taşlısı benim şimdi
Yoksun ya, yorgunluk çukurlara bulaşmış
Bu şehirdeki tüm yolların
En yaşlısı benim şimdi.
Kayıt Tarihi : 4.7.2008 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatımdaki sokakların en taşlısı şimdi ''
Çog güzel dizeler,içten,doğal Turgut UZDU tarzı elinize yüreğinize sağlık...
Şiirinizi okuyunca bu söz geldi aklıma. Her kelimeden binlerce kelime çoğalayarak yürüyordu o yaşlı sokaklarda....
Kaleminiz daim olsun.
Onun başlaması ile bitişi arasındaki dolambaçlı izleğin adı ile içinde birlikte yaşanılan mekan özdeklerimizde özdeş izler bırakır.
Geçmişin izlerini o mekanlardak yollarada ararız .
Aşkın eşsiz varlığı bir şekilde durur yollarda.Elimize aldığımız silgi bir anda yazdıklarımızı yok edebilir.
Ya yolları,parkları,bahçeleri,duvar arkalarını ne yapacağız?
Neden yazıyorum?
Bu soruyu kendimize sorarken sıkıcı bir oyunun hala sürmekte olduğunun ayırdında olmadığımızı bilmiyor gibiyiz...
Mehmet EROĞLU'' Yazmak için aşkın kendisine değil,acısına gerek duyarız.'' der Zamanın Manzarası adlı romanında...
Turgut UZDU da etkileri bakımından uzun olan bir aşkı şiirinde romanlaştırıvermiş.
Hüzünlü romanları severim oldum olası...
Bu şiiri de sevdim.
Tebrikler Sevgili UZDU...
TÜM YORUMLAR (6)