Ne deli bir sevdaydı.
Ve nikâh masasında bitti.
Şimdi; saksıyım evde, yüreğimde solgun çiçeğimle.
Bazen su verilir toprağıma,
Kurumuş yapraklarım koparılır dalımdan.
Unutulurum günlerce oturduğum koltukta.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta