Yaşlı Ruh Şiiri - Meral Meri

Sanki yokmuşum gibi nefes alıyorsan, yoksundur.
Zavallı,sinir bozucu varlıkları kovalamak mı isterdin?
Ama bu asilliğine hakaret olurdu değil mi?
Neden susuyorsun?
Yoksa yoksa orası çok mu karanlık?
Sahi sen karanlığı da sevmezdin.
Bildiklerini unutmak mı isterdin?
Sana öğretebilirim bunu.
Şimdi gel,karanlığından çık.
Otur ve yaslan şu yaşlı koltuğa.
Evet,böyle yaslan.
Rahat mı?
Tabii sen, konuşamayacak kadar derinlerde olmalısın.
Şimdi bildiklerini unutmak için aklından bir sayı geçir,
ve yakala,
Kaç diye sormayacağım.
Şimdi gözlerini kapat,sayıyı avucuna yerleştir,
üçbinbeşyüz kez say.
Şaşırdın ve gözlerini açtın, ama konuşmadın.
Çünkü bildiklerini unutmak istemiyorsun,
Hayat böyle bir yerdir,
Ve sen bunu acı çeksende, gururla kabulleniyorsun.
O halde, o karanlıkta durmak sana değil,bir yarasaya yaraşır.
Hadi gidelim burdan.