Yaşlı Oduncu Şiiri - Kazım Karagöz

Yoksul bir oduncuymuş, üstelik de pek yaşlı,
Ormandan odun keser satarmış gözü yaşlı.

Yine soğuk bir günde yüklenmiş odununu,
Satarak kazanacak buğdayını, ununu.

Dizlerinde derman yok, of aman çöker yere,
Izdırap içindedir; yüz çevirir göklere,

Ya Rabbi yetti artık! Şu canıma tak etti,
Gönder şu Azrail'i; al artık emaneti.

Bir de bakmış ne görsün! Sağ tarafta hışıltı…
Ona doğru geliyor dudağında mırıltı.

“Sen de kimsin be adam? ” der o kekeleyerek,
“Beni sen çağırmışsın, ben Azrail” diyerek

Şey… Der mırıldanarak “şuna bir el atıver,
Benim gücüm yetmedi, sırtıma kaldırıver! ..”