Yaşlı Kalaycı Şiiri - Ömer Faruk Baykal

Yaşlı Kalaycı

Mardin Mavan Dağı...
Toprak yollarından birinde,
Ağustos ayının sabah güneşi çıkmış,
Yaya,düşünceli ve zindeyim,ilerliyorum.
Bir karaltı kümesi görünmekte önümde,
Bu zamanda,bu saatte,bu bölgede.
İhtiyatla ve şüpheyle yaklaşıyorum.
Kalaycı körüğü yüklü bir cılız merkep,
Yularını çeken yirmi yaşlarında var yok bir delikanlı,
Merkebin arkasından giden yaşlı kalaycı.

Selamunaleyküm ustam.
Vealeykümselam.
Birlikte,aynı hızda devam ediyoruz,
Aynı istikamete gidiyoruz,
Belirsiz,bilinmeyen.

Torunuymuş delikanlı,
Oğlu, gelini rahmete gitmiş erkenden.
Köy köy gezer kap kalaylar,
Gerçi kalmadı eski işler,
Aluminyum,çelik kaplar çıktı
Meslek karın tokluğuna yapılır oldu.

Korkmazmısın bu cebel köylere uğramaktan?
Issız yollarda ilerlemekten?
Eşkiyası var,torununu alır,
Hırsızı çıkar,merkebini,malını alır.
Allah büyüktür diyor.
Tevekkülünden,
Belki yaşadı sorduklarımı.

Geçtiğimiz köyde kalmışlar dün gece...
Ahırı göstermiş evsahibi gece yatısı için...
Kuru ekmek olmuş akşam yemekleri,
Suyla ıslatıp yedik diyor.

Bir sonraki köy göründüğünde ayrıldık.
Kerpiç yapılı evler topluluğu,
Bir gün daha oyalayacak yaşlı kalaycı ile torununu.

(01 Haziran 2006)

Ömer Faruk Baykal
Kayıt Tarihi : 26.6.2006 15:48:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ömer Faruk Baykal