Yaşlı Hanımefendilerin Evi
Siyahlar içinde bölüm bölüm, böcekler gibi,
Kırılgandır antika çömlek misali
Ki paramparça etmeye bir nefes yeterli,
O yaşlı kadınlar sürünerek çıkarlar
Kayalardaki güneşe veya yaslarlar
Kendilerini bir parça
Sıcaklık barındıran duvara.
Tığlar örer bir kuş gagasında
Seslerine karşı birleşik melodileri:
Oğullar, kızlar, kızlar ve oğullar,
Fotoğraflar misali uzaklar ve soğuklar,
Kimsenin bilmediği torunlar.
Yaşlılık giyinir en siyah kumaşını
Yosunlar gibi yeşildir veya pas kızılı.
O eski hayaletler güruhu baykuş çağırdığında
Çabalar onların ketenlerini çıkarmaya.
Konulmuşlar yataklardan tabut gibi kutulara
Başlık takmış kadınların tebessümü.
Ve ölüm, şu dazlak kafalı alıcı kuş,
Oyalanır lamba fitilinin alınan her nefesle
Kısaldığı o hollerde.
(1959)
Sylvia Plath (1932-1963)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
https://ecnebiedebiyat.wordpress.com/
İsmail AksoyKayıt Tarihi : 22.2.2019 00:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Old Ladies' Home by Sylvia Plath Sharded in black, like beetles, Frail as antique earthenware One breath might shiver to bits, The old women creep out here To sun on the rocks or prop Themselves up against the wall Whose stones keep a little heat. Needles knit in a bird-beaked Counterpoint to their voices: Sons, daughters, daughters and sons, Distant and cold as photos, Grandchildren nobody knows. Age wears the best black fabric Rust-red or green as lichens. At owl-call the old ghosts flock To hustle them off the lawn. From beds boxed-in like coffins The bonneted ladies grin. And Death, that bald-head buzzard, Stalls in halls where the lamp wick Shortens with each breath drawn. (1959)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!