Yaşlı Gözler Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Neden gölgeler içinde kaldı yüzün
Yaşlı çınar altındaki göl suları gibi,
Neden sonbahar yaprakları gibi rengin,
Ceylan yavrusu gibi neden gözlerin yaşlı?
Bana özlemli değilsin,
Çile-mile de çektirmedim sana,
Sen hele başını bir kaldırıp baksana
Bana.

Çamlıbellerden mi alınmış gözlerindeki bu sisler?
Bu buğular çağlayan buğuları,
Dudaklarındaki bu ürperişler ürperiş değil, sevdam,
Hıçkırma yalvarırım, sanki ölmüşüm gibi,
Dayanamam.

Bizler zor günlerin sevdalısıyız,
Aşkımız hak edile edile alınmış kaderden,
Tadına varıla varıla alınmış,
Süslenmiş çilelerle,
Hüzünlerle,
Özlemlerle,
Biz bu karasevdanın diyetini verip de geçmişiz
Ömürle.

Ne oldu bizlere, sen biliyor musun,
Nedir bu durgunluk, deniz durgunluğu gibi,
Bu hüzün, bir sevda yorgunluğu gibi,
Üzülme, sana avuçlar dolusu sevgiler vereyim yüreğimden,
Saygılar göstereyim,
Yeter ki; sen bir kere gül,
Güller açsın yüzünde,
Ben
Öleyim.

(KAFES İsimli Serbest Şiirler 'inden > 75-76/100)