Yaşlı Gözler Şiiri - Halil Gürkan

İzler iken gözlerim gözlerini yakından,
Seni görürdüm sanki yaratılmama sebep.
Sabrım sıyrıldı artık kendini saran kından,
Doluştu yüreğime hüzünler kelep kelep.

Sensiz geçen her saat, her dakika gamlanır,
Binlerce volkan patlar masum can kafesimde.
Yarım kalan hevesler seninle tamamlanır,
Seni solurum her dem aldığım nefesimde.

Hüzün dehlizlerine çekerken kara yazı,
Tükenen umutların uçuşan hiçindeyim,
Üşütürken uykumu gizemli düş ayazı,
Karanlık bir rüyada fanuslar içindeyim.

Giden günün ardından yine başlarken gece,
Beni anlaman için yüreğinde ateş yak.
Bana ettiklerini düşünürken sadece,
Yaralı bir ceylanın yaşlı gözlerine bak.

Sezebilmek imkansız zihnindeki niyeti,
Senden uzakta bile seninle dolu her an.
Vuslatsa ayrılığın beklenen nihayeti,
Nasıl yakarsa yaksın, ödüldür bana hicran.