Yaşlı Dünya Şiiri - Şuayip Reşadoğlu

BiR SIR SAKLI,SIRLAR icinde; ne kolay,ne de zor bilmece;
Bir düsün; Kaniati kücültsen SIGAR icine; HEPSi iki hece …

Ne günler gördü,bu toz toprak, camurdan YAŞLI dünya;
Ne saraylar YIKILDI, bak ; Krallar bile cürümüs mumya…

NE Şiirler YAZDI Şairler, hep; cicek, böcek, kelebek;
Toz duman oldu bak ; Şimdi cöpcü geldi süpürecek…

Bir ömür ne besteler YAPILDI; bir cift fani ela göz icin;
Yedi AKINI MEZARDA KARINCA,KARIN DOYURMAK icin…

Nice yetim ÇIGLIKLAR,sorgusuz zindanlarda boguldu;
DOGMAMIS cocuga,ZALiMCE; ANASININ NiKAHI soruldu…

Ne düzenler kuruldu,ne düzenler YIKILDI BAŞ AŞAGI;
öyle günler geldi ki,KRALI devirdi,tahta oturdu UŞAGI…

Nice masum bebegin KANIYLA,maskeler CiLALANDI;
Ne maskara KILIKLAR bir bak; ALLANDI,PULLANDI…

Dünya ne günler gördü,tarih mi VARDI,kim buldu;
iMTiHANIN SIRRI, kanun; ötelerin ötesinden kondu…

iŞTE SIR buydu; anlayan ANLADI, KALP gözü AÇIK;
YAŞLI dünya bir toz zerresi..! iND-i iLAHi ‘de AP AÇIK…

……..26.10.2013