"Zamanla geçer." denilen sözler gibisin.
Geçip giden zaman, sözler kalıcı.
Aklım başımdan gider, salıncakta sallanır.
Düşlediğim düşler, düşlerimde kaldı.
Pastaya sığamayan mum sayısı,
boynumdaki çizgilerin özgül ağırlığıdır.
Yaşlı bir çocuğum artık ve
yaş değiştirme törenlerimde,
yeni bir "ben" alınmayan.
Ah bu bensizlik ne zordur, bilinir.
Kendimi arıyorum, hep meşgûl çalıyor.
Kendimi bulmaya gidiyorum lunaparka
ama gören yok, duyan yok, bir bilen yok!
Daha hayattayken kaybolmuşum,
şaşkınlığım avuçlarımda!
Ve ferrarisini satan bir bilgeye rastladım da sordum.
Dedi ki:
" Beyhûde dolaşırsın dışarıda.
Dışarısı suç ve ceza!.. "
Kayıt Tarihi : 20.4.2023 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!