Yaşlı Çocuk Şiiri - Semih Sarpkaya

Büyüdüğünü kabullenmez kimi
Küçük çocuğum sanki ruhum gibi
Darda kalırsam bana yardım eli
Ben tutunamadım, siz gidin bari

Zorluk değil bu hayatın kendisi
Sanma dardasın çokça var emsali
Duysan unutursun kendi derdini
Dermanı veren Hak, iste yeter ki

Bir yaz sabahı kışım olur belki
Kışım kurak, susuz geçmese bari
Her yanan canın üstüme vebali
Hazreti Bekir'in dua misali

Arsız sıralar beni hiç sevmedi
Ne yaptımsa beni eğitemedi
Atılgan değil, ben sınıf sakini
Geliverdi, kusamadım kinimi

Gölgemle savaş verdim beni yendi
Kendini, bedenimden sürgün etti
Karanlıklarım soğurdu güneşi
Gün battı, çağırdı kara geceyi

Siyah rengi kötülüğün simgesi
Bakın bana: Kötü müyüm ,iyi mi ?
Bir kendime kötüyüm Şeytan gibi
Aklımın zararını kalbim sevdi

İster sevin ister sevmeyin beni
Ben bana yetemedim sizin gibi
Bilmem işitir misiniz Semih'i ?
Semih ki bir kimse, bense Ahmet'im