Kaç baharın gölgesi düştü,kara toprağına.
Kim bilir kaç fırtınada,döküldü yaprakların.
Ağaran saçlar düşünce,zamanın kucağına.
Kuruyan dalların rüzgarıdır,şimdi taradığın.
Ağlayan çınarın acısıdır,kavalların üflediği.
Baykuş çığlığıyla ağlayan gecedir inleyen.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta