Bir bağırtı koptu yıkılan çınarın ardından.
Yüzyılları aşkın bir tarihti devrilen.
Dedem ve belki de onun dedesi,
Onun serin gölgesinde konaklamışlardı.
Önce yaprakları onu terk etti, savrularak;
Ardından toprak su vermez oldu ihtiyara,
Damarları bir bir kurudu...
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta