Üzülme üstadım, çınarlar ölmez.
Aşar engelleri, kökler görünmez.
Her kökün ucunda taze bir filiz,
O şanlı tarihten, taşıyor çok iz.
İşte dünya ona selam duruyor.
Yeniden doğuşu, umut veriyor.
Sırtında çantası, elde kalemi,
Muradı kurtarmak bütün âlemi.
Kalbini doldurmuş Kuran nuruyla,
Aklını dünyanın, tüm fünunuyla.
Ölmeden diriliş olmaz inan ki,
Kesilen odundu, onda ruh baki.
Her sürgün oluyor, gencecik ÇINAR,
Bu kutlu gelişi, kim durduracak.
Yaşlanmış bir Çınar, kesilse eğer,
Tüm dünya ormana, dönermiş meğer.
Kayıt Tarihi : 22.2.2011 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Erem](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/22/yasli-cinar-9.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)