Obayı bulutlar kapladı,
Ne ağaçlar, ne rüzgar kımıldadı,
Her şey donup kaldı.
Kurudu,çatladı,
Göz göz oldu toprak,
Birer birer sararıp,
Yere düştü yaprak
Günlerdir,
Yağmur inmedi obaya,
Gözyaşlarımdan başka,
Elveda diyerek,
Son verdiğim aşka kadar….
Oba büyüğünün çadırında,
Sabaha kadar yanan ışık,
Yüzler gergin,kaşlar çatık,
Herkes ayakta,
Sadece oba büyüğü yatakta,
Kelime i şehadet dudakta.
Bilge ana kuran okuyor,
Şaşkın gözler oba büyüğüne bakıyor,
Sararmış bir yüz,
Mevsim güz,
Sonra bir feryat kopuyor,
Yayılıyor obaya,
Gün yavaş yavaş ağarırken,
Kara bulutlar Torosların,
Üzerinden dağılırken,
Oba büyüğü gözlerini kapıyor…
Kayıt Tarihi : 16.2.2008 12:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)