ben ki fazla yıl eski(t) miş, büyümeyen bir bebek,
ne umdum ve ne buldum ki umut masallarında?
bıkıp kendi denizimi yaktım, hem de bilerek
ve sonra kahkahalarla gezdim kum/sallarında,
içimdeki kundakçıyı gün be gün izleyerek.
ben bil(m) enin bilimini bilmek istemedim ki,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
ölmenin buluğ çağı olurmuş
yaşamanın kıskandığı yerde....
bebek demişlerdi ilk halimize
içimizde intiharlar büyüttükçe.......şiir bahtımızı koymuş ortaya
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta