Yaşlı Atın Sınavı Şiiri - Selahaddin Day ...

Yıllar yılı, sinemde uyumuş gizli bir at.
Bir anda canlanarak çabuk koş dedi: imdat!

Ya Hak dedi şahlandı hikmete dokunmayan
Anlam kattı konuya, sözlerle okunmayan.

Belkide son destanın, kanat mı taktın nesin?
Dağlara kişnedikçe, ovadan geldi sesin.

Ses duvarını aştı, hemde tarih ötesi.
İlkbahar yeli gibi oldu bir aşk güftesi.

"Bir sevdanın uğruna aşk denen hatırayı
Yakalamak bir yana açtı durdu arayı
Tarihi tutmak için koştukça doya doya
İnen sudur demeyin, tırmanan Himalaya"

Hangi nalbant su vermiş, nalındaki demire
Koca dağ çakmak taşı, boyun eğdi emire.

Yüküne kanat taktı, gövdesinde son sürat.
Ovalar kambur oldu, dağların sırtı rahat.

Koşarak doğmuş atlar, yatarsa ölecektir.
Hey.. tembellik övünme, seni de görecektir.

Ahlak, hukuk, estetik, iç içe bir hediye.
Estetiğin yolları bağırır Hak, Hak diye.

Tırmandıkça yokuşu, ihtiyar lokomotif
Dikenlerin üstünde çizdi, çiçekten motif.

Gövdesi delik deşik, almış temren yarası.
Madalya kalmış ona yiğitlik hatırası.

Yolcusunu sırtlayan atımın gözü de pek.
Dönemeçler girdaplı, nehirin sırtı ipek.

Tutunmuştuk dalgada, gemi diye tahtaya.
Bayraklar alışıktır, sırtındaki haritaya.

Atımın yarasına su verdi Himalaya.
Yaşlı atlar duymasın sonra girer sıraya.

Dalgalar örttü durdu, suyu gitmiş denizi.
Ne kadar da derinmiş, temren yarası izi.

Yanağı pembeleşti, rahatlarken evladım.
Rüzgâr gülüne döndü, zatüre adım adım.

Ne zaman hayal kursam ruhum arar atları.
Rüzgârına kapılıp açarım kanatları.