Yaşlanmış ağaçların altında oturmazlar
Gölgelik yaprağı yok,olanlarsa sararmış...
Kuşlar bile kuruyan dalda yuva kurmazlar,
Karıncaya yurt olmak ki kaderinde varmış...
Genç ağaçken dalları dolar dolar taşardı,
Rüzgârlar yapraklarla oynaşırdı her zaman...
Çiçeklerine arı,dalına kuş konardı
Yalnız hüzünlenirdi güneşin battığı an...
Bir fidan gördüğünde sevinir,hayıflanır
Kendi fidan olduğu günlerini anımsar...
Dalları ona bir şey söylemeye sallanır
Kırılan kuru daldan ders verecek ses çıkar:
Bir Atasözü der ki:' Ağaç yaşken eğilir...'
Ağaç der: 'Yaşlı ağaç alıngandır kırılır...'
Kayıt Tarihi : 2.12.2008 09:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!