Yaşlı adam baktı çocuğun gözlerine
Düşündü şimdi yolun yolun başında diye
Ne kadar yolu var diye içini çekerek üzüldü
Neler vardı o dikenli yolda diye düşündü...
Devam etti ihtiyar çocuğun gözlerine baka baka
Bittim bitirdim ömrümü artık bir ayağım çukurda
Yolu bitirmeye az kaldı ne getirdim ne götürüyorum
Çocukta nihayete yakın olduğunu bilerek ihtiyara üzüldü..
İkisi de birbirlerini süzüp ses vermeden düşündü
Ne vardı bu dünyada birbirini kandırma fikri hep dünkü
Ve karar:Tatsız olan bu dünya ister çocuk gibi taze ihtiyar gibi bayat..
Yere batsın tat aldırmadan hep acıyla geçen bu hayat...
Niyazi SakarKayıt Tarihi : 7.7.2009 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!