Yaşlı Adam Şiiri - Cem Atasun Bayraktar

Tel tel, sıkıştırılarak sarılmış tütün gibi kokuyordu yaşlı adam,
Yılların verdiği yorgunluğu üzerinde.
Bir elinde baston, ayaklarını sürüyerek yürüyor.
Tıpkı hayata tutunmak istercesine,
Çay ocağındaki masaya tutunarak,
Son bir gayretle, oturdu sandalyeye
"Bir çay verir misiniz?" dedi.
Yanına üzeri hafif isli bir kedi yanaştı,
Bardağında buharı yükselen sıcak çayından bir yudum içti,
Kediye baktı, gülümsedi
Titreyen elleriyle sevdi kediyi.
Masanın kenarına dayadığı bastonunu aldı.
Zor bela ayağa kalktı.
İyi günler dileyip,
Ayağını sürüyerek gitti.
O yaşlı adamı bir daha kimse görmedi.