Yaşlı Adam Şiiri - Selami Utkan

Yaşlı Adam

Uzattı nasırlı ellerini, "bir parça ekmek" dedi.
Kahya sepetten yarım ekmek verdi,
Çok yorgun ve bitkindi.
Bir an kahyanın yüzüne baktı, sonra başını eğdi.
Aldı ekmeği geri döndü ve gitti,
Söylene söylene tepeye doğru yürüdü,
Biraz daha gidince mecali bitti,
Oturdu kuru otların üstüne,
Offf, dedi; başını göğe dikti
Sırtını yasladı büyük bir kayaya.
İçinden bir şeyler saydı, durdu ve yine saydı,
Sıcaklık bunaltmıştı, bir gölge aradı.
Bulamayınca kayanın dibine uzandı.
Öfke okuyordu sanki, titriyordu dudakları,
Gökleri işaret ediyordu parmakları,
Sanki isyan okuyordu dünyanın haline,
Hakim olamıyordu ne eline ne de diline...
İhtiyar söylendi durdu uzun süre,
Yüzündeki çizgiler geçmişin dert ırmakları,
Gözleri çökmüştü içe doğru
Yorgun bakıyordu, belki de uzağı göremiyordu.
Bir gün sonrasını görür müydü bilmem,
Belli ki yıpratmıştı onu çileli yıllar.
Sanki "yeter artık diyordu" gelsin huzurlu son...

06.10.2018
Selami UTKAN