Kenar mahalledeki yaşlı adam,
Tahtalar üzerine karargâhı kurmuş.
Yatak, yorgan, battaniye ve yastık,
Onun ayrılmaz bir parçası olmuş.
Çalışmak, didinmek, ağlamak ve gülmekle,
Zor günün dostuna düşmüş…
Mazisi hep yardımlarla ve çalışmakla geçmiş,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta