Yaşlı Şiiri - Kenan Işlak

kalp kalbe karşı derler ya,
senin ki bana hep karşıydı...
seni sevişlerim, gönlümün üstünde asılı duran
ama hiç uyulmayan
bir yasak tabelasıydı...
ihanet dolu yatağında basılan
ve sefil bir sevdaydı o kullanıp atılan

yüzüme vurduğun her söz
kırılıpta içimde
kabuslarımın korkuluklarına asılırdı.
Şiddetli geçimsizliğin tadında akarken yaşamın
yalnızlığımla aldatırdım seni
Başkalarından kalma kelimelerle sevişirken dudakların

görülmesi gereken tüm davaların
tek sanığıydım veda duruşmalarında...
geregi hep başkaları tarafından düşünüldü
ve canımı acıtan tebliğler yüzüme okundu...
bazan içeri düşüyordum yanlızlığıma muhalefetten...
ve bütün nefretim ayağa kalkardı
ahlaksız bir ayaz içeri girerken;
senin beni aldattığın yerden…

yanlızlık denilen karanlığa demlenirken suskunluğum
acılarım yüreğime sindirilmiş dualarımla yumardı gözlerini
Yüzüme vurulan geçmişim
Aramıza mesafeler koyardı
Hayalim yokluğunu şakalarda arardı
Sana mübah olan her yolun
Kuş uçuşu bir uzaklığı vardı
Ve parmakla sayılmayacak öteye kadardı…

Gecenin en ortasında
Yatagıma habersiz giren üşütmeler
hep bana kalırdı
ozaman gücüne gidenleri yüreğim sımsıkı üzerine alırdı …
ve ben düşüncelerimle oyalarken zamanı,
aslında bütün bütün üstüme alıyordum senden gelen beyanı...

içimden geçen bir kadın salınışıydı
topuklarının sesini duvarlara vuran
acımasız bir töreydi bu
ağlatan sofralara sunulan …

bir rüzgâr çıkardı onu geçmişten bu güne,
Ne zaman baş kaldırsam
ayıplarımı vururdu hep yüzüme,

mezarına gidiyordu sırlarım
geçmişimin altında yatan...
Ve ecelin salladığı o beşikte
bir bakire doğurmuştu sevdamı sil baştan...

bir sır odasına nazır çekilirken acılarım..
Her anın ayrı ayrı çekilen kareleri misaliydim
ben ki içinde ölmüş, yaslı bir kadındım
çekilen her kareyi anarken
her gece sana ağlar,
hep sana yaslanırdım