Yaşlanmıyorsun Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Sakın üzülme, anam-babam; yaşlanmıyorsun:
Ben seni eski yaşında saklayıp duruyorum
Cümle yaşlılıklara, cümle çirkinliklere inat.
Sen yine Dünya Güzeli Fatma kadar güzelsin,
Güzeller Güzeli Züleyha kadar gençsin,
Varsın cümle zamanlar
Zaman üzerinden
Geçsin.

Kondurtur muyum tek kırışıklık o sedef alnına?
Çevirttirir miyim kazayaklarıyla gözlerini,
Bıraktırır mıyım buruşmaya burnunu, yanaklarını
Ve o gül yaprağını abdıran dudaklarını,
Sen benim kalbimde yaşayıp dururken
Baharını?

Sen yine baharlar içindesin,
Ayaklarının altında yine papatyalar,
Çevrende buram buram tüten bir gençlik,
Yüzünde sedeflerden miras bir renk,
Saçlarında gelinleşmiş denizin pırıltısı,
Başında mehtabı andıran
Çelenk.

Yaşlandırır mıyım seni anam-babam?
Sen benim umutlarımsın,
Sen benim özlemlerimsin, acılarımsın,
Yaşlılıkları ben almışım,
Kendi gençliğimi de senin gençliğine ekleyip
Yaşlanmışım.

(DEĞNEKSİZ ÇOBAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 41-42/100)