Yaşlanmayacaksın Şiiri - İlhan Keskin

Ak düştüğünde saçlarına, irkil de bir bak kendine.
Elden ayaktan düşmeyeceksin, sıkı basacak yere.
Hiç ümit etmeyeceksin, elimden tutan biri çıkar diye.
Sen, sen olacaksın, gaflete düşüp de, yaşlanmayacaksın

Önce, yalnızlık çalar kapını, kimsesizliğe meyledersin.
Unutulur olursun bir kenarda, beklersin gelecekler diye
Kapılara bakarsın, yolları gözlersin, gelmesini beklediklerin
Sen, sen olacaksın, acizliğe düşmemek için, yaşlanmayacaksın

Vefalar ararsın, üç beş dost aklına gelir, gözyaşı ile anarsın
Ne emekler düşer düşüncelerine, onların unutmadığını sanırsın.
Ve her şeye rağmen, yalancı avuntularla, bile bile aldanıp kanarsın.
Sen, sen olacaksın, varsayılanlara esir olamamak için, yaşlanmayacaksın.

İçinde sızılar başlar, olup olmadık zamanlarda, dizlerinde derman kesilir.
Ulaşmak istersin özlediklerine, gitmek istersin ama yollar sana uzak gelir.
Özlemler içine akar, olur gözyaşın, sineyi öyle yakar ki kalbe acı verir.
Sen, sen olacaksın, hasreti kalbe alıştırmayacak sın, yaşlanmayacaksın

05.06.2016
İlhan Keskin