Sadece Yaşlıyız Şiiri - Olcay Kasımoğlu

Bir gülüşüne bin ömür feda dediğimiz yavrularımız
Biz size hasret bin kere ölüyoruz.

Biz ölümün bekçileri değiliz
Ölüm ki yaşa bakmaz ölümü de yıllara bölmez
Yoktur sözleşmesi yaşlı, genci bilmez alır gider
Bilirim bilirimde gururuma yedirip de dillendiremem

Bu dünyada size hasret olmanın ölümden de beter olduğunu
Başıma yastığım evim değil, cananım benimle değil
Kötü dediğim zalimler bile bu kadar dokunmadı yüreğime
Sevdiğim bahçede güle durmayan beni neyleyim

İçimdeki fırtınayı sezmemişler ki rahat uyumuşlar evlerinde
Ah ömrümün çırası evlatlar sönmüş yangın yerine döndüm
Eğildi başlar, büküldü belim anladım aldı yıllar
Duvarların dili olsa da konuşsa içimdeki baharları alanda yıllar mı

Ömrümün deminde açan abu hayatımın gülüşleri
Ben gülüşlerimi bıraktım sizin olduğunuz bensiz açan yerlere
Şimdi dinleyin beni:
Sımsıcak gülüşlerimiz var yüzlerimizdeki çizgilere hayat veren
Özlem duyarız doğrudur sımsıcak, yumuşak bir sese
İyi ki varsı diyen birine
Bin bir sevinç sığdırırız gözlerimizdeki harelere

En küçük umuda büyük umutlar bağlayan bizler değil miyiz
Çocuklarımız için yaşamın gönüllü savaşçıları olduk
Şimdi sitemim minnet değil
Sadece yalnızlık çok canımı yakıyor
Bir köşenin bekçileri de değiliz
İstediğimiz bu dünyada sevdiklerimize hasret kalmamak...