Yaşlanıyorum Şiiri - Bahtiyar Gül

Yaş oldu yirmi beş,
Parlak değil eskisi kadar güneş.
Her gereksizi kafaya takıyorum,
Galiba ben yaşlanıyorum.

Hayatın şaşalı günlerini geride bırakalı çok oldu.
Artık hayat zulüm, karanlık, ihanet ve nefret doldu!
Ben ne yapıyorum, bu halde mi kalıyorum?
Artık tüm tepkimle üst-baş yırtıyorum

Sînemdeki ağırlık öylesine eziyor ki beni
Sanki kainatı sırtlanmışım, altında çiğniyor tinimi.
Her an aklımdan çıkmayan, kurtulmaya çalıştığım fikirlerim,
Ben artık eskisinden daha çok intihara meyilliyim.