Yaşlanıyorum Şiiri - İsmail Akyüz

Bekleyenimin olmadığı bir yaşamın eteğinde
hani kurşun değmez derler ya öylesine
her şey geçip gidiyor üzerimden sekerek
nedense bir aydınlık yerleşiyor içime durduk yerde
güneş yine parlıyor oysa her sabah kuşlar yine uçuyor
ağaçlar çiçekleniyor meyveye duruyor
insanlar yine doğuyor yine âşık oluyor
eksik olmuyor sela sesleri camilerde
hayat devam ediyor yine de
bedenim de değişiyor yaşlanıyorum her geçen gün
iyiye gidiş değil bu biliyorum
yoruluyorum merdivenleri çıkarken
koşamıyorum artık eskisi gibi
bazen başım dönüyor tansiyonum yükseliyor
alışkanlıklarım bir bir değişiyor yaşam gibi
yeni küçük mutluluklar buluyorum kendime
daha çok vakit ayırıyorum bir şeyler yazmaya
Mevlana’yı okuyorum bir kez daha Eflatun’u Sokrat’ı
daha sessizim artık daha dingin
kurumakta olan bir nehir gibi akıyorum

Galiba bazen de evhama kapılıyorum
arada hekime görünüyorum istemesem de
tahliller tavsiyeler takviyeler bu sabah olduğu gibi
başım dönmüştü bir an hayatı düşünürken
hekim hanım beni dinlerken sessizce
gözlerini yüzümde gezdirdi ayrıntıları bulmak ister gibi
yüzümün kırışıklıklarında tenimin solgunluğunda
aklaşmış saçlarımda ağarmış sakalımda
ne güzel beyazlamışsın dedi gülümseyerek
tansiyonumu ölçtü biraz da kan aldı
her şey normal korkacak bir şey yok dedi
sevindim buna sonra birkaç tansiyon ilacı verdi
dışarı çıkarken yüzüme vuruyordu yaşlı bir gerçek
bunda sonrası artık hep böyle geçecek
hayat böyle sürecek