İnsan yaşına yaş aldıkça
Çokça güz yaprakları sürüyor yüzüne
Sonra sarının tonu her geçen gün kahveye çalıyor
Yaşlanınca dağ başındaki otları kuruyor dökülürcesine
Vadilerine kum kışı çöküyor, yağmursuz bereketsiz çöl oluyor...
26.7.2017
Sezai GülerKayıt Tarihi : 26.7.2017 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!