Anne, insanın sayılı ömür miadı, coşkun akan bir pınar gibi
Çarçabuk akıp gidiyor.
Sen sağ iken, ben otuz yedi yaşındaydım.
Gücüm kuvvetim yerindeydi.
Gözlerimin feri tamdı.
Her şeyi çok rahatça görebiliyordum.
Oysa yirmi iki yıldan beri gözlük kullanıyorum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta