Yaşlandım... Şiiri - Soner Demir

sen henüz binmiştin otobüse ki;

birkaç saniye serpiştirmeye başlamıştı bile...

yerine oturup, camdan bana baktığında,

sana kaldırıp ellerimi sallamadım çünkü;

birinci derece deprem bölgesiydi yüregim,

ve en ufak sarsıntıda yıkılacaktım...

usulca hareket ederken otobüs;

sen ilk onbeş dakikalık ihtiyaç molasına,

bende dün gece başını koyduğun yastıga

saklamıştım gözyaşlarımı...

ufukta giderek küçülürken sen,

usulca devam ediyordu saniyeler atıştırmaya.

sonra ansızın bastırdı zaman

saatler, haftalar, aylar, yıllar yağdı...

sen çoktan varmıştın gittiğin yere

bense bıraktığın yerde çakılmıştım.

öyle çok yağmıştı ki zaman;

yam yaştım,

yaşlanmıştım...


26.10.2002