Yaşlandıkça azalır, her konuda istekler
Aç olsa da yiyemez, acı soslu biftekler,
Karşısına çok çıkar, ikide bir köstekler
Yalnız kadim dostları, her zorlukta destekler…
Düz yol bile zor gelir, çok yürürse kırlarda
Semtine de uğramaz, işi yoktur barlarda
Eğer beste yapmışsa, adı geçer sazlarda
Kışı görse uzaktan, kalmak ister yazlarda…
Göze batmayı sevmez, yaşı kadar olgundur
Çok konuşmaz çok gülmez, genelde hep durgundur
Yıllanmış hayallerin, artık hepsi solgundur
Fakat sevgi saygının, ilk payesi onundur…
Israrı hiç sevmezler, sanki bütün yaşlılar
Bin bir yokuş çıktılar, sıra dağlar aştılar
Hızla geçen zamana, şaşkınlıkla baktılar
Bir dereden denize, bir su gibi aktılar…
Hayat sanki en fazla, sinemada güzeldi
Aşk ve sevgi her zaman, her insana özeldi
Çok sevilen dedeler, gözlerini gizledi
En fedakâr nineler, torunları bekledi…
13.4.2016
Erol GüngörKayıt Tarihi : 19.7.2016 12:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
