Yaslandikca Şiiri - Fuat Brusk

yaslandikca cocuklasir, insan
ama bu kez anasiz ve babasiz
anilarini aktarabilecegi bir kulaga muhtac
ve oyuncaksiz...
siner sikistirildigi koseye
urkek haliyle;
daralan ufka dargin
ve umutsuz.

Cozulememstir suphesiz,
geride kalan bircok bilmece
saskindir simdi bakislar
yasanamamisa duyulan ozlemle

gelecek soguk
gelecek karanlik ve renksiz
batan gune yonelen gozler
kuskun ve fersiz;
lakin henuz yikilmamis bir kale
saklidir, gogsunde
tukenmedikce cirpintisi;
hala pervasiz,
hala doyumsuz,
hala arsiz...