Yaşlandıkça
şiir yazan akranlarımız
azalıyor.
Günahlarımız ve biz
başbaşa kalıyoruz.
Deneyimlerimiz arttıkça,
işin kurnazı oluyor,
kendi yalanlarımıza
daha az kanıyoruz.
Ve bütün bunlardan
nefret ediyoruz
Gözlerimizin altında
herşeyden habersiz yaşayan
kırışıklıkları bahane edip,
yok yere kavga çıkarıyoruz
Sonuçta işte
aksi birer ihtiyar oluyoruz.
17.06.1998
İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 27.8.2002 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!