Yaslandi dünya. Şiiri - Cemali Çorbaci

Dünya

Yaşlandı dünya,ümit vermiyor bizlere.
Hep felaketini,şiddetini karanlık yüzünü gösteriyor bizlere.
Yorduk usandırdık onu,her türlü şeyi istedik ondan,doğasını kirlettik,yeşilini sarartık.Yaktık,yıktık; zulüm ettik hep.
Bembeyaz dünyayı bataklığa
sokup harap ettik,karartık.
Şimdi kızdı bizlere,dost olmuyor kimselere.
Bizi yaşatan doğayı; atık,duman,
çöple karşılık verdik.''
Bizi büyüten yetiştireni,
karşılıksız sevdik; onu bırakıp
dünyalar kadar başkasını sevdik.
''İşimiz düşünce; el açıp dualar ettik.
Dünya anladı artık bizi.

Biz Dünya çıkar dünyası,işine gelince iyi,işine gelmeyince kötü.Biz dünyayı nasıl kullanıyorsak,
osa bizi kullanıyorartık.İşine gelmeyeni,doğasına uymayanı,ezip,silip süpürüyor; alıp gidiyor.
Dünya artık yaşlandı,son kozunu oynuyor,azrail geldi,son nefesini veriyor.
''Bu dünya kimsenin değil,ne iyinin,ne kötünün; herkes ne yaparsa kendine''
Ne dünya bize,nede biz dünyaya kalacağız..

Cemali çorbacı.