Bende bende elbet bir gün yaşlanacağım
Ellerimin tuttuğu bir kuru sopa, zor yüreyeceğim.
Ağlamak zor gelecek öğüt aralarında.
Sadık olacağım bir köpekten daha fazla, çocuklarıma...
Belki hiç doğmayacak, belki bir belki iki tane olacak kim bilir
Ama sadık olacağım, eşimin hatırası gibi kalmak için
bir kaç bakışta hayranlığa...
Sonra hayal kırıklığı yaşayacağım,
öğrenmek için, yaşlı olduğumu kabullenmediğim için,
bazen sadece konuşmak için
yanlarına gittiğim, sıradan hayat insanlarından.
Ordayken zoraki bir misafirperverlik
uzaklaşırken duyamayacağım fısıltılar, yaşayacağım.
Bazen yalnız kalacağım, unutacağım ya
ancak öldüğümde vazgeçeceğim.
O zaman toprak kadar yaşlı olamayacağım çünkü.
Kayıt Tarihi : 16.5.2006 22:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!