Yaslan Harami Göğsüme Yar

Eksik bir telaffuz artığı hayata küslüğümüz
Dünlerin sillesini çırpar iken kayalıklardan
Kirletilmiş sevgiler uçurumunda yalnızlık
Firari düşünüşler çöplüğünde yarım aşklar
Seni düşündükçe ben, yüzüm hüzne tutulur

Islanmış ruhumuzun gönül karası geceler
Zaman artığı kelimeler nasırlı avuçlarımda
Ne yana serpsem umarsızlık, gönül yorgun
Basit bir ikilem yaşamak, ah yaşlanıyoruz!
Tabelasız bir kentte yönümüzü arıyoruz

Ürkek bakışlarımda eriyip gidiyor mevsimler
Zaman kendini aşıran sır küpü bir devran
Yangın biçiyor insanlar terk edilmişliklerine
Yüreklerinde sabır tohumları, içlerinde isyan
Bir kuş olup şimdi okyanuslar aşmak istiyorum

Ateşi besleyen közdür, peşimizde kalleş avcılar
Şems’in dilinde yine aşk, başı neylesin Zülfikar!
Hangi nakarat dile getirir isyanı, kimliksiz ise acılar!
Yaslan harami göğsüme yar, ıslatsın ikimizi yağmurlar
Ben sevdan için öleyim, sende kalsın yaşama dair anılar